Shade of green

Eurosonic donderdag (deel 1) Oliebollen en champagne

De MetMichiel Nieuwjaarsreceptie
Als 3fm in Groningen is, dan ben ik er ook. En daarom besloten mijn broer en ik om het Platformtheater te bezoeken. Bij binnenkomst werd ons meteen een glas champagne en een warme oliebol in de handen gedrukt, begonnen we een gesprek met de drummer van Destine en liep Esmee Denters, zonder gevolgd te worden door gillende fans, te ijsberen door de gang.

Flinke Namen
Woonachtig in een van de hiphopsteden van Nederland, moest ik natuurlijk aanwezig zijn bij het optreden van Flinke Namen. Deze Amsterdamse heren weten wel hoe Nederlandse hiphop hoort te klinken. Hoewel ze maar een paar nummers speelden, was al snel duidelijk dat de heren echte muzikanten zijn. Ze stonden wel een beetje duf op het podium, maar dat was dan ook veel te klein voor deze heren.

Esmee Denters
Een acoustische set van Esmee Denters. Hoewel ik normaal niet zoveel met haar muziekstijl heb, luister ik zeker weleens naar Esmee. Maar dat ze zo goed kon zingen, had ik eerlijk gezegd niet verwacht. Tijdens de acoustische set kwam haar stem veel beter uit dan in haar singles. Maar je zag nu een heel gewoon Nederlands meisje staan.

Want Want
Helaas speelden ze maar één nummer, maar ik begreep wel waarom Michiel Veenstra ze aanprijst. De single Heleen is origineel, Nederlandstalig en erg schattig. Toch merk je dat de heren wel degelijk verstand hebben van muziek. Dat hele schattige is meer een rol, die vooral voor dat nummer geldt. Voor mijn gevoel zijn ze een soort kruising tussen Skik en de Heideroosjes, Nederlandstalig, hier en daar grof en erg grappig. I want more.

Go Back To The Zoo
Dat ‘Electric’ een lekker nummer is, kan je bijna niet ontkennen. Maar dat de heren live kunnen spelen, moest eerst nog bewezen worden. En tot mijn verbazing was dat erg fijn. De melodieën maken duidelijk de nummers, maar daarmee kunnen ze zich onderscheiding van de andere 999 Nederlandse bandjes.