Shade of green

Eurosonic donderdag (deel 2) Hiphop vs Dance en een Zweeds onderonsje

Foreign Beggars zijn twee rappers en een dj uit Londen, die Groningen al goed kennen. Dit door de samenwerking op het nieuwste album van de heren met niemand minder dan Gronings trots: Noisia. De beats gemaakt door Noisia zijn erg welkom, want hoewel het echt super rappers zijn, is de show een beetje duf en het publiek wil ook al niet geweldig loskomen. Maar humor en talent hebben de heren wel degelijk. Zeker grappig toen Vulgatron vroeg of iemand ze al een keer eerder had zien optreden. De enige die vrolijk “Yeah!” riep was een van het Noisia drietal. Tja…

De zaal met We Were Promised Jetpacks was al vol, maar gelukkig was er bij de Grand Theatre nog ruimte vooraan bij de Zweedse zangeres Adiam Dymott. Adiam stond al op mijn lijstje van “Must See”, dus we waren erg blij dat we daar nog naar binnen konden. Helaas viel haar show een beetje tegen. Haar stem is fantastisch en de Zweedse televisie was niet voor niets aanwezig bij haar concert. Wat echter nogal jammer was, dat ze er bij stond als een zoutpilaar. Ze bewoog nauwelijks en keek ‘stoned’ in de zaal. Dat had duidelijk zijn effect op het publiek, zij stonden met een biertje de laatste roddels op het werk te bespreken…

Na een korte pauze aan de oude Ebbinge, vertrokken we om de Zweedse hiphoppers van Maskinen te zien. Tot mijn verbazing werd dit een fantastisch feestje. De beats maken de liedjes, want van de Zweedse teksten kan ik geen kaas maken, maar je hoort dat deze jongens wel degelijk verstand hebben van muziek. De raps zijn snel en aanstekelijk, de beats zijn geschikt voor een avondje feesten en ook de heren zelf houden wel van een lolletje. Zeker als rapper Frej bovenop een box klimt, terwijl zijn maatje Afasi het publiek vraagt hard mee te springen en dansen. En dat lukt…

De avond sluiten we af bij Huize Maas met Dans Le Rock, die mij ook nog even Fake Blood gunt. Lekker de vermoeide voeten laten dansen… Heerlijk!