Shade of green

All Time Low (voorprogramma Destine) | 9 februari 2010 | Melkweg

De rij is lang en er staan veel meisjes, heel veel meisjes. De meisjes staan allemaal braaf te wachten op de populaire poppunkband All Time Low, die vanavond in een uitverkochte Melkweg staat.

Het voorprogramma heeft ook goede ervaringen met een grotendeels vrouwelijk publiek. Het gaat natuurlijk weer om de Nederlandse versie van All Time Low: Destine. De meeste fans van All Time Low hebben Destine al eerder live gezien. De hits Stars en In Your Arms worden dan ook luid meegezongen. Maar ook onbekendere nummers zoals Wake Me worden door de meisjes herkend. Destine is een heerlijke warming-up.

Als Alex, Jack, Zack en Rian van All Time Low het podium beklimmen, worden de meisjes helemaal gek. Iedere twee minuten springt een ander meisje (en hier en daar een jongen) het podium op om Alex te zoenen of om een plectrum te jatten. Alex krijgt een lachbui als een lid van zijn crew voor de derde maal het podium op rent met nieuwe lading plectrums. “You girls love my picks!” Zanger Alex vindt het zo gezellig, hij wil zelfs dat er vier stelletjes op het podium komen tijdens de akoestische versie van “Remembering Sunday”. Twee stelletjes die elkaar al langer kennen, beginnen ongeneerd te zoenen op het podium. Tot groot genoegen van de bandleden, maar tot groot ongenoegen van het publiek.

All Time Low is een jonge, maar zeer professionele band en de kwaliteit van de nummers is verrassend hoog. Ze zijn overduidelijk zelfverzekerd en genieten van de sfeer in de zaal. Dat er zoveel stagedivers zijn, maakt hun concentratie er niet minder op. Weightless, Lost in Stereo, Dear Maria, alles heeft dezelfde kwaliteit als op de albums.

De meisjes krijgen er steeds meer zin in en er onstaat een agressieve sfeer voor het podium. Er worden zelfs vijf meisjes afgevoerd die in de drukte zijn flauwgevallen. Bij het laatste nummer vindt Alex het allemaal mooi geweest en roept: “I want everyone to come on stage”. Oei…



Lees deze blog ook: Tienerfeestje in de Vera

De poppunkband Destine heeft onlangs hun eerste album gelanceerd. Om dit te vieren is Destine op tour door Nederland. Samen met diverse andere Nederlandse bands.

Only Seven Left
Deze jongens uit het Gooi spelen nog maar een paar jaar samen, maar hebben nu al een grote schare fans achter zich. Dit mede dankzij hyves en twitter, maar ook door in het voorprogramma van Metro Station te spelen. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de hoeveelheid persaandacht die de heren krijgen. Bovendien, als je op de Tina-dag staat, dan komen die meiden wel…
Maar Only Seven Left is zoveel meer dan een bandje met knappe jongens. Hun poppy, pianorock nummers zijn zeer geschikt voor de hitlijsten. Sterke melodielijnen maken dat de liedjes zeer aanstekelijk klinken. Ik zeg: onthoud deze naam!

MakeBelieve
MakeBelieve stond eerder dit jaar al op Eurosonic, maar echte naamsbekendheid krijgen ze nog niet. En dat is best jammer. Hoewel de teksten niet allemaal even sterk zijn en de liedjes hier en daar nog rammelen, is het wel een band met twee pluspunten. Zanger Joey en drummer Pim zijn zo sterk, dat de hele band daar gemakkelijk om meelift. Bovendien zijn de jongens erg sympathiek en leren ze sneller dan menig ander powerpopbandje.


Destine
De afgelopen weken heb ik al vaak over Destine geschreven. Maar het is een band waar je niet om heen kan. 3FM Serious Talent, diverse hits op TMF, op de cover van diverse bladen, Destine is hot! En ze groeien en groeien steeds harder. Het leuke aan de optredens is dat Destine een geweldige band met het publiek heeft. Vooral zanger Robin en toetsenist Laurens betrekken het publiek bij de hele set. Dat de nummers van Destine echte meezingers zijn, helpt daarbij natuurlijk ook. Dat betekent niet dat dit zomaar een popbandje is. Destine heeft de X-factor. En hoewel het geluid vandaag in de VERA nogal tegenvalt, weet de band iedereen zo te vermaken. Het is een gave…

(Noorderslag)

C-mon & Kypski & Metropole orkest
De Noorderslag opening waar je bij moest zijn. Een fantastisch orkest en de rasechte muzikanten van C-mon & Kypski komen laten zien wat Nederland qua muziek in huis heeft. Natuurlijk kan je bij een groots optreden als deze weinig fout doen, zeker niet als je ook nog artietsen zoals Giovanca, Jiggy Dje & Turk, Anneke van Giersbergen, Benjamin Herman & Jules Deelder, Janne Schra en Torre op het podium vraagt om je set te versterken. Een heerlijk relaxte opening. Jammer dat het optreden zich vooral richtte op de grootsheid van het orkest en de artiesten, dan op de muziek.

Di-rect
Di-rect speelt in de klein Nederland 3 zaal, waar tegelijk live opnames worden gemaakt. De zaal is vol, dus de bewakers zijn druk bezig de stroom van bezoekers te begeleiden. Di-rect speelt weinig van de oude nummers, maar laat het publiek vooral kennismaken met nieuwe nummers. De stijl is anders, een meer hedendaagse poprock/postpunk geluid. Hoewel de nieuwe frontman nog moet wennen aan alle aandacht, staat er op het podium een complete band, daarover is geen twijfel.

Waylon
Nog snel pik ik twee nummers van Waylon mee, maar door die twee nummers kan ik wel meteen een mening vormen. Wat een artiest! Waylon zingt zuiver, swingt en heeft prettig contact met het publiek. En dan heb ik het nog niet eens over de heerlijk soulvolle nummers.

Destine
Wie Destine op Lowlands heeft gezien, zal verbaasd zijn door het niveau waarop Destine zich nu bevindt. Toch staan de heren een beetje onzeker op het Serious Talent stage van 3FM. De heren worden gadegeslagen door een groep nieuwsgierige journalisten die met hun armen over elkaar geconcentreerd luisteren. Er staan geen gillende meiden voor het podium. Destine weet daar overduidelijk niet goed mee om te gaan, hun spel is wat rommelig en ze klinken een beetje onzeker. Maar het is duidelijk: voor hun doelgroep weet Destine precies wat ze doen. Pakkende, vrolijke en leuke liedjes spelen.

Laura Jansen
Wat een stem… Laura Jansen weet wel hoe ze het publiek kan warm maken. Haar nummers zijn rustig, beheerst en lief. Ze weet waar ze over zingt. Helaas kan door haar pose (zittend achter een piano) en de rustige nummers, het optreden een beetje saai overkomen.

Wende
Wende is een rasmuzikant. Welke muziek ze ook maakt, het blijft mooi en krachtig. Helaas was ze vandaag niet op haar sterkst. Haar stem klonk wat zwakker dan normaal en haar nieuwe muziekstijl past minder goed bij haar dan de Franse chansons die ze eerst zong. Maar mag je eigenlijk commentaar hebben op zo’n muzikaal iemand?

Promo
Normaal heb ik niet veel met DJ Promo. Maar bij Noorderslag probeerde Promo het publiek te overtuigen dat hij zoveel meer is dan een hardcore dj. Deze avond draaide hij vooral nummers van zijn TopNotch EP genaamd Boombox op Duizend. Flinke Namen, Zwart Licht en Aux Raus stonden ook op Noorderslag en dit zijn de heren die met hem samenwerken op de EP. Een kort, maar goed feestje dit optreden.

Go Back To The Zoo
Het is een feit dat Electric een aanstekelijk nummer isl. Maar of Go Back To The Zoo ook zo aanstekelijk en vrolijk op het podium is, valt nog te bezien. De band staat op het Serious Talent stage van 3fm. En ja hoor, het is zeker een vermakelijk optreden. De liedjes zijn vrolijk en staan als een huis. Alleen jammer dat de band de setlist een beetje afraffelt…

Want Want
Want Want zijn helden. Ik ben dol op de Nederlandstalige punkrock liedjes van de heren uit Kampen. Ze staan midden in de nacht op Noorderslag en mogen het festival afsluiten. En dat lukt aardig. De mensen kunnen, ondanks de hoeveelheid alcohol in het bloed, nog behoorlijk mee feesten op de vrolijke nummers over kippen, vrouwen en ansichtkaarten.

Via Twitter werd ik benaderd voor de Unofficial Eurosonic After Party! Hard gaan op DJ Sandeman, Maskinen en De Grote Vinnie, Donnie & Sjakie show. En een exclusieve dj set van Ou Est le Swimming Pool. Daar moesten we bij zijn natuurlijk.


De Blauwe Engel is normaal niet een kroeg waar je binnenkomt met een hemdje en sportschoenen aan. Maar nu wel, want dat is nou eenmaal de dresscode van Vinnie, Donnie en Sjakie. Dit Amsterdamse drietal weet wat een feestje is. Of ze nou op Mysteryland staan of tijdens het Rauw festival, het dak gaat er altijd van af. Zo ook deze avond in Groningen.


DJ Sandeman weet iedereen al meteen op de dansvloer te krijgen, als hij zijn succesvolle 3voor12 jaarmix nog eens dunnetjes overdoet. Al gaat hij dit keer niet (alleen) voor de knalharde hits, maar vooral voor de knalharde beats.


Ook de Zweedse rappers Afasi, Frej, Eboi en Adam Tensta zijn in de Blauwe Engel. Achter in de engel nemen ze bezit van de kleine ruimte voor de wc. De bezoekers staren de Zweedse heren van Maskinen verbaasd aan als deze springend, stuiterend en rappend door het café gaan. Maar als een klein groepje naast de heren op het geimproviseerde podium klimt en mee begint te dansen en springen (ik was er zelf een van…) komen alle Eurosonic festivalgangers los. Af en toe moeten de rappers opzij voor toiletbezoekers, maar ze laten zich door niets afleiden. Ze springen op de bar en zingen alle hits van Dansa Med Vapen tot aan Pengar. Heerlijk!


Het is niet zo raar dat de heren van degrotedjshow zo’n show kunnen neerzetten. Ze komen immers uit het huis van Bmkltsch Rcrds. Juist, van Boemklatsch, zeer bekend door de energieke dj sets waarmee ze het publiek zowel op dancefeesten als Lowlands op de dansvloer krijgt. Dat lukt Vinnie, Donnie & Sjakie ook makkelijk. Tot in de vroege uurtjes feest een select groepje op alle hete hits om vervolgens bezweet, moe, maar voldaan weer in bed te kruipen. Wat een einde van het Eurosonic festival!

Grant Campbell
De bovenzaal bij de Spieghel is volledig gevuld. Maar wat wil je ook: Grant Campbell treedt op. De Schotse singer-songwriter maakt heerlijke folk muziek en fantastische whiskey-poffertjes. Helaas heb ik niet voldoende kunnen zien en horen om een goede mening te kunnen vormen van het optreden.

Cosmo Jarvis
Wat een muzikaal talent! Cosmo is nog maar 20, maar heeft al een flink muzikaal leven achter zich. Zijn stijl is niet makkelijk te omschrijven: soms maakt hij surfachtige liedjes, soms neigt het meer richting hiphop. Meestal zijn het jeugdige nummers over volwassen worden, want Cosmo wil nog niet echt volwassen worden. Maar dat is ook nog nergens voor nodig: voor zijn 20 jaar heeft hij sterke nummers, mooie teksten en weet hij zijn snaar- en blaasinstrumenten fantastisch te bespelen. Zeker een hoogtepunt. Wel een tip: niet vooraan gaan staan, Cosmo spuugt zijn frustraties graag uit…

Delorentos
Ik zag niet veel, maar ik hoorde alles. Delorentos lijkt op het eerste gezicht als een standaard rockband, maar niets is minder waar. De Ierse heren weten krachtige en sterke nummers neer te zetten die goed in het gehoor liggen. Weinig vernieuwends, maar wel sterk.

Soma
Soma is hard, heel hard. Maar dat kwam doordat ik tegen de geluidsbox stond aangeklemd… Soma is een Franse band die hedendaagse pop met ouderwetse rock weet te combineren. Maar ik geef toe: wat klinkt het lekker! Teksten die je snel meezingt en gitaarrifjes die blijven hangen. Zeker de single “Get Down” is een lekkertje.

Jasper Erkens
Ik ben een grote fan van Jasper. Die stem, die teksten en dat voor zo’n jonge jongen. Het is allemaal nog niet erg vernieuwend, maar met zo’n stemgeluid, gitaarkennis en gevoel voor muziek: hij kan nog een grote worden.

Adam Tensta
Zweedse hiphop? Alweer? Ja, maar niet zomaar een rapper! Adam staat op het podium alsof hij het heeft meegenomen. Het podium is zijn bezit, de muziek is zijn leven. Het wordt een heerlijk feestje, die eigenlijk wel erg kort duurt.

Young Guns
Even snel naar Vindicat waar Young Guns optreed, een nieuwe posthardcore band uit het mooie Engeland. Alle energie eruit rocken, wat een strak plan. En we waren niet de enige die op dat idee waren gekomen, want de kelder bij de grootste studentenvereniging van Nederland is overvol. Ergens klinken ze als de nieuwe Lostprophets, The Blackout of Fightstar en dat zijn drie bands die ik regelmatig live heb gezien. Alleen een groot verschil met deze bands is dat zij al duidelijk meer podiumervaring hebben. Young Guns klinkt lekker, maar het geluid is nogal zwak en rommelig. Jammer…

read comments (0)