Categories

Visitors

Meta

Shade of green

All about music

Archive for March, 2010

Als een vuurpijl: luid, vurig en kort

Author: Marleen de Roo
03 23rd, 2010

Fightstar (voorprogramma Inme) | 20 februari 2010 | SugarFactory

Kort, hard en intiem. Nee, dit artikel gaat niet over seksuele handelingen, maar over het concert dat de posthardcore band Fightstar op zaterdag 20 februari in Amsterdam gaf.

De zaal van de Sugar Factory is prachtig en klein. Hoewel de zaal nog lang niet vol is, geeft de grootte van de zaal meteen een intieme sfeer. De bezoekers staan dicht bij het podium en dicht op elkaar, waardoor er veel spontane gesprekken worden gevoerd. Er ontstaat meteen een enthousiaste ambiance, waar de bands van de avond handig op in spelen. Of beter gezegd: gebruik van maken.

In het voorprogramma staat InMe. Ondanks dat de band in het voorprogramma staat, hebben de heren veel meer ervaring dan Fightstar. Al jaren presteert Inme constant met hun alternatieve rock. De set is prima, maar weinig spannend. Alleen de laatste single, Single Of The Weak, blijft lang hangen. Zelfs als je maar één keer het refrein hebt gehoord, kan je het stuk meezingen. En daar heeft het publiek ook wel zin in. “What’s that shit on the radio?” wordt er massaal geschreeuwd.




Gitarist Alex Westaway van Fightstar (c) Marleen de Roo

Nu niet twee keer knipperen met je ogen… De set van Fightstar is kort, erg kort. Nog voordat de fans een beetje lekker kunnen meespringen en zingen, vertrekt de band alweer backstage. Met drie albums in de hitlijsten toch echt wel over een ‘bekende’ band spreken, maar toch speelt Fightstar vanavond nog korter als tijdens het voorprogramma (met één EP) van Taking Back Sunday in 2005.

In hoog tempo speelt de band vooral de hardere nummers van het eerste album. Voor de vorm worden er nog een paar singles van het nieuwste album aangedragen. De echte fans zullen in hun enthousiasme en door de intieme sfeer niet eens merken dat het concert ‘slechts’ drie kwartier duurt. En ach, wie kan er kwaad worden op een band die in zo’n hoog tempo, toch de kwaliteit van de nummers weet te kunnen waarborgen. Dat is ook een gave.

Een blik op de setlist leert ons dat er zelfs drie hele nummers zijn geschrapt. Wellicht overbodig te zeggen dat er geen toegift is…